دوستی در قرآن و حدیث

محمد محمدی ری شهری

نسخه متنی -صفحه : 731/ 123
نمايش فراداده

ن ـ خيرخواهى

284 . امام على عليه‏السلام : خيرخواهى ، دوستى به بار مى‏آورد .

285 . امام على عليه‏السلام : خيرخواهى و يكرنگى ، محبّت به بار مى‏آورد .

س ـ پيروى از نصيحتگر

286 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : . . . پيروى از نصحيتگر ، افزايش خرَد ، كمال عقل ، خوش فرجامى ، رهايى از نكوهش ، پذيرش و دوستى را در پى دارد .

ع ـ انتقاد از عاقل

287 . امام على عليه‏السلام : انتقاد ، [عامل] حياتِ دوستى است .

288 . امام على عليه‏السلام : از جاهل انتقاد مكن ، كه دشمنت مى‏دارد و از عاقل انتقاد كن ، كه دوستت مى‏دارد .

ف ـ سجده كردن ميان اذان و اِقامه

289 . امام صادق عليه‏السلام : امير مؤمنان ، على عليه‏السلام ، به يارانش مى‏فرمود : هر كس ميان اذان و اقامه، سجده كند و بگويد: «پروردگارا! از سرِ خوارى، افتادگى و فرمانبردارى برايت سجده كردم» ، خداوند متعال مى‏گويد : «اى ملائكه من ! به عزّت و جلالم سوگند كه محبّت او را در دل‏هاى مؤمنان ، و شكوه او را در دل‏هاى منافقان ، خواهم نهاد» .