دوستی در قرآن و حدیث

محمد محمدی ری شهری

نسخه متنی -صفحه : 731/ 125
نمايش فراداده

ص ـ يارى جستن از خدا

290 . امام سجاد عليه‏السلام : بارالها ! دوستى مرا در دل‏هاى بندگانت بيفكن ... و مرا از غافلان قرار مده . دوستم بدار و محبوبم كن و هر گفتار و كردارى را كه خود دوست دارى ، محبوبم ساز ، تا با لذّت بدان بپردازم .

291 . امام سجاد عليه‏السلام ـ چون آرامگاه جدّش امير مؤمنان را زيارت كرد ـ : بارالها ! جانم را مطمئن و پذيراى سرنوشت ، خشنود به قضايت ، شيفته ياد و دعايت ، دوستدار دوستان برگزيده‏ات ، محبوب در زمين و آسمانت ، و صبور به هنگام فرود آمدن بلايت ، قرار ده .

292 . كتاب من لا يحضره الفقيه : از جمله سفارش‏هاى پيامبر خدا به على عليه‏السلام اين بود : «اى على! هرگاه خواستار [ورود به ]شهرى يا روستايى شدى، به هنگام ديدنش بگو : بارالها ! من از تو خير آن را مى‏خواهم و از شرّش به تو پناه مى‏برم . بارالها ! ما را محبوب اهل آن كن و اهالى درستكار آن را محبوب ما ساز» .

ر . ك : ص 483 (ح 1058 و 1060) .

3 / 6

آنچه دوستى را پايدار مى‏كند

قرآن

(در آن روز ، دوستان ، جز پرهيزگاران ، دشمن يكديگرند) .