دوستی در قرآن و حدیث

محمد محمدی ری شهری

نسخه متنی -صفحه : 731/ 141
نمايش فراداده

ه ـ ستيزه‏گرى

335 . امام على عليه‏السلام : با ستيزه‏گرى ، دوستى‏اى در كار نيست .

336 . امام على عليه‏السلام : با ستيزه‏گرىِ بسيار ، دوستى‏اى در كار نيست .

و ـ سبكسرى

337 . امام على عليه‏السلام : از سبكسرى بپرهيز كه دوستان را مى‏رماند .

ز ـ خجالت دادن

338 . امام على عليه‏السلام : هرگاه شخص مؤمن ، برادرش را خجالت دهد 1 ، از او جدا شده است.

339 . امام صادق عليه‏السلام : هركه برادرش را خجالت دهد ، پيوند با او نارواست و هركه غمگينش سازد ، حرمتش شكسته است .

340 . امام صادق عليه‏السلام : هرگاه شخص [از سر تنگ‏دلى و درد] به برادر مؤمنش اُف بگويد ، از [حريم ]دوستى‏اش بيرون مى‏رود .

ح ـ تنگ‏چشمى

341 . امام على عليه‏السلام : تنگ‏چشمىِ بسيار ، جوان‏مردى را زشت و برادرى را تباه مى‏كند .

342 . امام على عليه‏السلام : شخص تنگ‏چشم ، دوستى ندارد .

در متن روايت واژه «احتشام» به كار رفته ، اين واژه در لغت به معناى خجالت دادن و نيز عصبانى كردن آمده است كه مترجم ، معناى اوّل را انتخاب كرده است .