500 . رسول خدا صلىاللهعليهوآله : هرگاه يكى از شما با كسى دوستى كرد ، نامش ، نام پدر و قبيلهاش را بپرسد و از منزلش خبر گيرد ؛ زيرا اين كار از حقوق واجب و صفاى برادرى است ، و گرنه ، دوستىِ احمقانه است .
501 . شُعَب الإيمان ـ به نقل از ابن عمر ـ : پيامبر صلىاللهعليهوآله مرا ديد كه به چپ و راست مىنگرم .
پس فرمود : «چرا به اينسو و آن سو مىنگرى ؟».
گفتم : با مردى دوستى كردم ]و اينك به دنبالش مىگردم] .
فرمود : «هرگاه با كسى دوستى كردى ، نام او را و نام پدرش را بپرس تا در نبودش ، او را حفظ كنى ، اگر بيمار گشت ، به عيادتش بروى و اگر مُرد ، در تشييع جنازهاش حاضر شوى» .
502 . حلية الأولياء ـ به نقل از سالم، از پدرش ـ : نزد پيامبر خدا بودم كه مردى بر ايشان گذشت . مرد ديگرىگفت : «اى رسول خدا ! من اين [مرد ]را در راه خداى عز و جل دوست مىدارم .
پيامبر صلىاللهعليهوآله به او فرمود : «آيا نامش را مىدانى ؟» .
گفت : نه .
پيامبر صلىاللهعليهوآلهفرمود : «پس نامش را بپرس» .
او نيز نامش را پرسيد و آن مرد ، پاسخش را داد و سپس افزود : «خداوندى كه مرا در راه او دوست داشتى ، دوستت بدارد» .
پس آن مرد [پرسنده] به سوى رسولخدا بازگشت و حضرت را از آنچه به آن مرد گفته بود و آنچه از او شنيده بود، باخبر كرد .
آنگاه پيامبر خدا فرمود : «[اينك حقيقت دوستى] تحقّق يافت» .