دوستی در قرآن و حدیث

محمد محمدی ری شهری

نسخه متنی -صفحه : 731/ 235
نمايش فراداده

609 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : هيچ يك از شما ايمان نمى‏آورد ، مگر آن كه من برايش از پدرش ، فرزندش و همه مردم ، دوست‏داشتنى‏تر باشم .

610 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : هيچ يك از شما ايمان نمى‏آورد ، مگر آن كه خدا و پيامبرش براى‏او از هر چيز ديگرى دوست‏داشتنى‏تر باشند، و تا آن كه در آتش افتادن، برايش دوست‏داشتنى‏تر از بازگشت به كفر باشد ، پس از آن كه خداوندْ او را از آن (كفر) ، نجات بخشيده است . هيچ‏يك از شما ايمان نمى‏آورد ، مگر آن كه من برايش دوست‏داشتنى‏تر از فرزندش ، پدرش و همه مردم باشم .

611 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : هيچ بنده‏اى ايمان نمى‏آورد ، مگر آن كه من برايش دوست داشتنى‏تر از خودش باشم ، و خانواده‏ام برايش دوست داشتنى‏تر از خانواده‏اش باشند ، و هستى‏ام برايش دوست‏داشتنى‏تر از هستى‏اش باشد .

612 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : هيچ بنده‏اى در روز قيامت ، قدمى بر نمى‏دارد ، مگر آن كه از او درباره چهار چيز پرسش شود: از عمرش كه در چه راهى به سر آورده است؛ از پيكرش كه در چه راهى فرسوده است ؛ از مالش كه آن را از چه راهى به دست آورده و در چه راهى صرف كرده است ؛ و از دوستى ما اهل بيت .

613 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : دوستى من ، با قلب بنده‏اى آميخته نمى‏شود ، مگر آن كه خداوند ، پيكرش را بر آتش ، حرام خواهد كرد .

614 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : پروردگارم با من عهد بست كه ايمان هيچ بنده‏اى را نپذيرد ، مگر با دوستى اهل بيتم .