دوستی در قرآن و حدیث

محمد محمدی ری شهری

نسخه متنی -صفحه : 731/ 237
نمايش فراداده

615 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : نخستين چيزى كه [روز قيامت] درباره آن از بنده مى‏پرسند ، دوستى ما اهل بيت است .

616 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : ايمان ، جز با دوستى ما اهل بيت ، كامل نمى‏شود .

617 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : هرچيزى را بنيادى است و بنيادِ دين، دوستى ما اهل بيت است .

618 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : بنياد اسلام ، دوستى من و دوستى اهل بيتم است .

619 . امام باقر عليه‏السلام : دوستىِ ما اهل بيت ، [مايه] انتظام دين است .

620 . امام صادق عليه‏السلام : اگر نه آن كه خداوند متعال ، ولايت ما را واجب كرده و به دوست داشتن ما فرمان داده بود ، شما را بر درگاه خود ، نگه نمى‏داشتيم و به خانه‏هايمان راه نمى‏داديم .

ر . ك : اهل بيت در قرآن و حديث ، بخش نهم (دوستى اهل بيت).

7 / 2

آنان كه دوستى شان مستحب است

الف ـ مؤمنان

621 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خداوند عز و جل ، براى مؤمن بر مؤمن ، هفت حقْ واجب كرده است : او را به چشمْ بزرگ بدارد ؛ او را به دلْ دوست بدارد ؛ از مال خود به او ببخشد ؛ غيبتش را حرام شمارد ؛ به هنگام بيمارى به عيادتش برود ؛ در تشييع جنازه‏اش شركت كند ؛ و پس از مرگش جز به نيكى از او ياد نكند .