دوستی در قرآن و حدیث

محمد محمدی ری شهری

نسخه متنی -صفحه : 731/ 241
نمايش فراداده

627 . امام باقر عليه‏السلام : دانش ، گنجينه‏اى است كه پرسش ، كليد آن است . پس ـ خدايتان رحمت كند ـ بپرسيد ، كه در راه دانش به چهار تن پاداش داده مى‏شود : پرسنده ، گوينده ، شنونده و دوستدار آنان .

ج ـ عاقلان

628 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : مصاحبت با عاقل ، مايه فروتنى است و مصاحبت با احمق ، مايه كاستى در دنيا ، پشيمانى به هنگام مرگ و زيان در آخرت است .

629 . امام على عليه‏السلام : زيانى براى تو ندارد كه با عاقلْ مصاحبت كنى ، گرچه كرم او را نستايى؛ ليكن از عقل او بهره گير و از خوى بدش خود را نگه‏دار . مصاحبت با شخص كريم را فرو مگذار ، گرچه از عقلش بهره‏مند نشوى ؛ ليكن با عقلت از كرم او بهره‏مند شو ؛ امّا تا مى‏توانى از شخص بخيلِ احمق بگريز .

د ـ نيك‏خواهان

قرآن

(پس [پيامبر خدا ، صالح ، ]از آنان روى گرداند و گفت : اى قوم من! رسالت پروردگارم را به شما رساندم و برايتان نيكخواهى كردم ؛ ليكن شما نيكخواهان را دوست نداريد) .

حديث

630 . امام على عليه‏السلام : در مردمى كه نه خود ، نيكخواهان‏اند و نه نيك‏خواهان را دوست دارند ، خيرى نيست .