دوستی در قرآن و حدیث

محمد محمدی ری شهری

نسخه متنی -صفحه : 731/ 277
نمايش فراداده

719 . امام على عليه‏السلام : دوستى احمق ، چونان درخت آتش است كه [خود را مى‏سوزاند و ]پاره‏اى از آن ، پاره ديگرى را مى‏خورد .

720 . امام على عليه‏السلام : از دوستى با احمق بپرهيز ؛ زيرا آن جا كه مى‏پندارد به تو سود مى‏رساند ، به تو زيان مى‏زند ، و غمگينت مى‏كند ، حال آن كه مى‏پندارد شادت كرده است .

ح ـ پادشاهان

721 . امام على عليه‏السلام : دوستى با پادشاهان و خيانتكاران ، كمتر مى‏پايد .

722 . امام على عليه‏السلام : به دوستى پادشاهان اميد مبند كه در اوج الفت داشتن به آنان ، تنهايت مى‏گذارند و در نهايت نزديكى به آنان ، از تو مى‏بُرند .

ط ـ مِيخواران

723 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : با ميخواره دوستى مكنيد كه دوستى با او [مايه ]پشيمانى است .

724 . امام على عليه‏السلام : با كسى كه [مايعاتِ] مست كننده را حلال مى‏شمارد ، دوستى مكنيد.

ى ـ بى‏وفايان

725 . امام على عليه‏السلام : دوستى‏ات را نثار آن كه وفا ندارد ، مكن .