746 . امام باقر عليهالسلام : [پدرم] على بن الحسين ـ صلوات اللّه عليهما ـ به من فرمود : «پسركم ! بنگر كه با پنج تن ، نه دوستى كن ، نه همسخن شو و در هيچ راهى [نيز ]با آنان همراه مشو» .
گفتم : پدر! آنان كياناند ؟
فرمود : «از مصاحبت با دروغگو بپرهيز ، كه چونان سراب است . دور را برايت نزديك مىنماياند و نزديك را برايت دور نشان مىدهد . از مصاحبت با فاسق بپرهيز ، كه تو را به لقمهاى ـ و حتّى كمتر از آن ـ مىفروشد . از مصاحبت با بخيل بپرهيز ، كه تو را آن هنگام كه بيشترين نياز را به مال او دارى ، رها مىكند . از مصاحبت با احمق بپرهيز ، كه مىخواهد به تو سودى برساند ، امّا به تو زيان مىزند . از مصاحبت با بُرنده پيوند خويشانْ بپرهيز ، كه در سه جاى كتاب خداى عز و جل ديدهام كه لعنت (نفرين) شده است : «آيا اگر به قدرت رسيديد ، مىخواهيد در زمين ، فساد كنيد و پيوند خويشاوندىتان را ببُريد ؟ ايناناند كه خدا لعنتشان كرده است و گوشهايشان را كَر و چشمانشان را كور ساخته است» . نيز مىفرمايد : «و آنان كه پيمان خدا را پس از استوار كردنش مىشكنند و آنچه را كه خدا به پيوستن آن فرمان داده ، مىگسلند و در زمين ، فساد مىكنند . لعنت بر آنهاست و بدفرجامى در آن سرا ، بهره ايشان» . همچنين در سوره بقره مىفرمايد : «كسانى كه پيمان خدا را پس از استوار كردنش مىشكنند و آنچه را خداوند فرمان به پيوستن آن داده ، مىگسلند و در زمين ، فساد مىكنند ، آنان ، خود ، زيانكارند» » .