دوستی در قرآن و حدیث

محمد محمدی ری شهری

نسخه متنی -صفحه : 731/ 307
نمايش فراداده

ط ـ بر خود ، مقدّم داشتن

789 . امام على عليه‏السلام : مؤمنان ، برادرند و نزد هيچ برادرى ، چيزى بر برادرش مقدّم نيست (بر او ترجيح ندارد) .

790 . امام على عليه‏السلام : با مؤمنان به ايثار رفتار كن (آنان را بر خود ، مقدّم بدار) و با ديگر مردمان ، به انصاف .

791 . امام على عليه‏السلام : به دوستت ابراز دوستى كن ، تا دوستت بدارد ؛ گرامى‏اش بدار ، تا گرامى‏ات بدارد ؛ و او را بر خود مقدّم بدار ، تا تو را بر خود و خانواده‏اش مقدّم بدارد .

ى ـ به نيكى از كسى ياد كردن

792 . امام صادق عليه‏السلام : در نبود برادرتان ، به بهترين شكلى كه دوست داريد در نبودتان از شما ياد كند ، از او ياد كنيد .

ك ـ هديه كردن عيب‏ها

793 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : بهترينِ برادرانتان ، كسى است كه عيب‏هايتان را به شما هديه كند .

794 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : مؤمن ، برادرِ مؤمن است . چون غايب شود ، در نبودش [آبروى ]او را حفظ مى‏كند و خانه و كسب و كارش را نگاه مى‏دارد و مؤمن ، آينه مؤمن است .

795 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : مؤمن ، آينه برادرِ مؤمنش است ؛ چون غايب شود ، نيكخواه اوست و در حضورش آنچه را ناپسند مى‏دارد ، از او دور مى‏سازد و در مجلس ، برايش جاى مى‏گشايد .