821 . امام صادق عليهالسلام : دوستى ، جز با صفات و حدود آن ، راست نمىآيد و هركه همه يا بخشى از آنها در او بود ، عنوان دوست بر او بنه و اگر هيچ يك از آنها در او نبود ، هرگز عنوان دوست بر او منه .
نخستين حدّ دوستى ، آن است كه آشكار و نهانِ دوست ، برايت يكى باشد .
دومْ آن كه زيورِ تو را زيور خود و نقص تو را نقصِ خود بداند .
سومْ آن كه مال و مقام ، دوستى او را نسبت به تو تغيير ندهد .
چهارمْ آن كه آنچه را در اختيار دارد ، از تو باز ندارد .
پنجم ـ كه عصاره همه اين صفات است ـ ، آن كه تو را در گرفتارىها رها نكند .
822 . امام صادق عليهالسلام : بر عيبهاى آن كه به دوستى شما روى آورده است ، طعنه مزنيد و او را به سبب كار زشتى كه از او سر مىزند ، از دوستى خود ، باز مداريد ، كه اين كار ، از اخلاق پيامبر خدا و دوستانش نيست .
ر . ك : ص 231 (كلّيات آداب معاشرت) .