دوستی در قرآن و حدیث

محمد محمدی ری شهری

نسخه متنی -صفحه : 731/ 347
نمايش فراداده

872 . امام على عليه‏السلام : بسا [نهال ]شيفتگى كه با يك نگاه ، غرس شده است .

873 . علل الشرايع ـ به نقل از مُفَضَّل بن عمر ـ : از امام صادق عليه‏السلامدرباره عشق پرسيدم .

فرمود : «دل‏هايى از ياد خدا تهى شد . پس خداوند ، دوستى جز خود را به آن نوشانْد» .

10 / 2

ويژگى‏هاى عاشق

قرآن

(زنانى در شهر گفتند : «زن عزيز ، از غلام خود ، كام خواسته و شيفته او شده است . ما او را در گم‏راهى آشكارى مى‏بينيم» . پس چون مكرشان را شنيد ، سراغشان فرستاد و محفلى برايشان ترتيب داد و به هريك ، كاردى داد و [به يوسف ]گفت : «بر آنان در آى» . پس چون او را ديدند ، بزرگش شمردند و دست خويش ببريدند و گفتند : «منزّه است خدا ! اين بشر نيست . اين ، جز فرشته‏اى بزرگوار نيست») .

حديث

874 . امام باقر عليه‏السلام ـ در تفسير «شيفته او شده است» ـ : عشق به يوسف ، آن زن را از مردم ، محجوب ساخت و در نتيجه ، جز به او (يوسف) نمى‏انديشيد .

875 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : با عاشقان ، مشورت مكنيد كه آنان را رأيى نيست ؛ دل‏هايشان سوخته است و انديشه‏هاشان مشوّش و خردهايشان گرفته شده.