دوستی در قرآن و حدیث

محمد محمدی ری شهری

نسخه متنی -صفحه : 731/ 362
نمايش فراداده

896 . امام سجّاد عليه‏السلام : سرورم! تو دوستانت را از حيرت شك‏ها رهايى بخشيدى و به جان‏هايشان شادمانىِ پادشاهان را رساندى ... و اراده‏شان را با رشته دوستى خودت استوار كردى .

897 . امام سجّاد عليه‏السلام ـ در دعا ـ : به راستى براى آن كس كه از نعمت‏هايى كه به ما دادى به وى [نيز ]عنايت كرده‏اى ، سزاوار نيست كه از سپاسگزارى‏ات غفلت ورزد ، و به كسى جز تو مشغول گردد . اى كسى كه جايگزين همه چيزى ، و چيزى جايگزين تو نيست!

898 . امام على عليه‏السلام : خداوند به موسى عليه‏السلام وحى كرد : اى موسى! يادم براى يادآوران است و بهشتم براى فرمانبران ؛ اما من ويژه دوستداران هستم .

899 . امام صادق عليه‏السلام : خداوند عز و جلبه هيچ بنده‏اى نعمتى بزرگ‏تر از اين ارزانى نداشته است كه در دلش همراه خداوند متعال ، چيزى ديگرى نباشد .