دوستی در قرآن و حدیث

محمد محمدی ری شهری

نسخه متنی -صفحه : 731/ 41
نمايش فراداده

72 . امام رضا عليه‏السلام : افزودن بر شمار دوستان در زندگى ، گريه كنندگان پس از مرگ را افزايش مى‏دهد .

73 . لقمان ـ به پسرش ـ : پسركم ! هزار دوست بگير ، حال آن كه هزار [دوست ]نيز اندك است ، و يك دشمن هم مگير كه يكى نيز بسيار است .

74 . لقمان ـ به پسرش ـ : پسركم ! بر شمار دوستان بيفزا و از دشمنان ايمن مباش كه كينه در سينه‏هايشان ، چون آب زير خاكستر ، [پنهان ]است .

75 . امام على عليه‏السلام :

تا آن جا كه مى‏توانى بر شمار برادران بيفزا كه/

هرگاه از آنان يارى خواسته شود ، تكيه‏گاه و پشتيبان هستند .

هزار دوست و ياور ، بسيار نيست/

حال آن كه يك دشمن نيز بسيار است .

ر . ك : ص 163 (گزينش دوست)؛ ص 205 (آداب دوستى)؛ ص 243 (احكام دوستى) .

1 / 4

فراق دوستان

76 . امام على عليه‏السلام : كسى كه از دوستانش جدا شده باشد ، زندگى ندارد .

77 . امام على عليه‏السلام : سه چيز ، سوزنده و كُشنده است : فقرِ پس از دولتمندى ، خوارى پس از عزّت و از دست دادن دوستان .