و آنچه از امير مؤمنان نقل شدهاست :
الذِّكرُ يَشرَحُ الصَّدرَ .
ياد خدا ، دل را گشايش مىدهد .
دَوامُ الذِّكرِ يُنيرُ القَلبَ وَالفِكرَ .
ياد مداوم خدا ، دل و انديشه را درخشان مىكند .
مَن ذَكَرَ اللّهَ أحيا قَلبَهُ و نَوَّرَ عَقلَهُ و لُبَّهُ .1
آن كه خدا را ياد كند ، ياد خدا ، دلش را زنده مىدارد و عقلش را درخشان مىكند .
إنَّ اللّهَ سُبحانَهُ جَعَلَ الذِّكرَ جِلاءً لِلقُلوبِ ، تَسْمَعُ بِهِ بَعدَ الوَقرَة ، وتُبصِرُ بِهِ بَعدَ العَشوَةِ ، وتَنقادُ بِهِ بَعدَ المُعَانَدَةِ .2
خداوند سبحان ، ياد خود را مايه صفاى دلها قرار دادهاست ، كه پس از ناشنيدن ، بدان مىشوند ، و در پى ناديدن ، بدان مىبينند و پس از سرپيچى ، بِدان ، پيروى او مىكنند .
مُداوَمَةُ الذِّكرِ قوتُ الأَرواحِ ومِفتاحُ الفَلاحِ .3
تداوم ياد خدا ، نيروى جانها و كليد رستگارى است .
دسته سوم ، متونى كه انس با خدا ، همنشينى با او و عشق و محبّت او را ثمره ياد خدا مىدانند ، مانند آنچه از پيامبر خدا نقل شدهاست :
مَن أكثَرَ ذِكرَ اللّهِ أحَبَّهُ .4
آن كه فراوان ياد خدا كند ، او را دوست خواهد داشت .
1 - . غرر الحكم : 835 ، 5144 ، 8876 . 2 - نهج البلاغة : خطبه 222 . 3 - غرر الحكم : 9832 . 4 - ر . ك : ص 419 ح 969 .