دوستی در قرآن و حدیث

محمد محمدی ری شهری

نسخه متنی -صفحه : 731/ 433
نمايش فراداده

نمى‏شود ... .

نقش پرداخت زكات در بهره‏گيرى از آثار نماز ، تا آن جاست كه امام صادق عليه‏السلاممى‏فرمايد :

لا صَلاةَ لِمَن لا زَكاةَ لَهُ . 1

هركه زكات نپردازد ، او را نمازى [پذيرفته ]نيست .

زكات در مفهوم عام خود ، شامل تمام حقوق مالى شرعى ، اعم از واجب و مستحب است . در اين باره در حديثى آمده است :

سُئِلَ الصادقُ عليه‏السلام : «في كَم تَجِبُ الزَّكاةُ مِنَ المالِ؟ فقال عليه‏السلام : «الزَّكاةَ الظَّاهِرَةَ أم الباطِنَةَ تُريدُ ؟» . قَالَ : «اُريدُهُما جَميعا» . فَقالَ : «أَمَّا الظّاهِرَة فَفي كُلِّ ألفٍ خَمسَةٌ وَعِشرونَ دِرهَما ، وأمَّا الباطِنَةُ فَلا تَستَأثِر عَلى أخيكَ بِما هُوَ أحوَج إلَيكَ مِنكَ» . 2

كسى از امام صادق عليه‏السلامپرسيد : حدّ نِصاب مالى در زكات ، چيست؟ امام فرمود : «مقصودت ، زكات ظاهرى است يا باطنى ؟». پرسنده گفت: هر دو را مى‏پرسم . حضرت فرمود: «زكات ظاهرى، در هر هزار درهمى ، بيست و پنج درهم است ؛ امّا زكات باطنى ، آن است كه آنچه را برادرت بدان نيازمندتر است ، ويژه خود نكنى» .

بر اين اساس ، مى‏توان گفت كه همه گونه احسان به خلق، براى خدا ، شرط كمالِ بهره‏گيرى از بركات هر نوع ذكر و در رأس آن ، نماز است .

خدمت به مردم ، تا آن جا در تكامل انسان نقش دارد كه پيامبر خدا ، خدمتگزاران مردم را بهترينِ مردم مى‏نامد و در اين باره مى‏فرمايد :

1 -  مشكاة الأنوار : 46 / 212 .

2 -  معانى الأخبار : 153 / 1 .