دوستی در قرآن و حدیث

محمد محمدی ری شهری

نسخه متنی -صفحه : 731/ 45
نمايش فراداده

1 / 5

گوناگون

86 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : هيچ مجلسى بر دو دوستدار ، تنگ نمى‏شود .

87 . امام على عليه‏السلام : اظهار دوستى [با مردم ، مايه ]بركت است .

88 . امام على عليه‏السلام : رفيق دنياى شخص ، همچون رفيق دين اوست .

89 . امام على عليه‏السلام : آغاز مروّت ، گشاده رويى و نهايتش اظهار دوستى با مردم است .

90 . امام على عليه‏السلام : بيشترين منّت را كسى دارد كه دوستى را مى‏آغازد .

91 . امام على عليه‏السلام ـ در وصيّت خويش به پسرش محمّد بن حنفيه ـ : خود را به اظهار دوستى با مردم پايبند كن ؛ جان خود را بر دشوارى‏هاى مردم ، صبورى ده ؛ جان و مالت را بر دوستت ، عطا و حضورت را بر آشنايانت ، گشاده‏رويى و دوستى‏ات را بر عموم مردم ، و عدالت و انصافت را بر دشمنت ، نثار كن ، و دين و آبروى خود را از هر كس دريغ دار ، كه اين كار ، براى دين و دنيايت ايمنى‏بخش‏تر است .

92 . امام صادق عليه‏السلام : سزاوار نيست آن‏كس كه دانا نيست ، نيك‏بخت ، و آن‏كس كه

پُر محبّت نيست ، ستوده به شمار آيند .