دوستی در قرآن و حدیث

محمد محمدی ری شهری

نسخه متنی -صفحه : 731/ 449
نمايش فراداده

1020 . امام صادق عليه‏السلام : مؤمن ، پس از عمل به واجبات ، عملى محبوب‏تر از اين كه با مردم با اخلاقِ [نيك ]خود رو به رو شود ، به پيشگاه خداوند عز و جلتقديم نداشته است .

ب ـ كارهاى والا

1021 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خداوند ، كارهاى والا و ارجمند را دوست مى‏دارد و كارهاى پَست را ناخوش مى‏دارد .

1022 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خداوند ، بزرگوار است و بزرگوارى را دوست مى‏دارد ؛ خوى‏هاى والا را دوست مى‏دارد و خوهاى پَست را ناخوش مى‏دارد .

ج ـ رغبت به آنچه نزد خداست

1023 . امام على عليه‏السلام : با رغبت (علاقه داشتن) به آنچه نزد خداوند است ، با او دوستى كن .

1024 . امام صادق عليه‏السلام : مردى به پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله گفت : اى پيامبر خدا ! به من كارى بياموز كه چون انجامش دهم ، هم خدا در آسمان و هم زمينيان ، دوستم بدارند .

حضرت فرمود : «به آنچه نزد خداوند است ، راغب باش ، تا خداوند ، دوستت بدارد و به آنچه نزد مردم است ، بى ميلى نشان بده ، تا مردم ، دوستت بدارند» .