1053 . الدرّ المنثور ـ به نقل از زيد بن اسلم ، در باره گفته خداوند متعال كه «خداوند، كسانى را دوست دارد كه...» ـ : اين آيه، درباره گروهىاز انصار، از جمله عبداللّهبن رَواحه نازل شد. آناندر مجلسىگفتند: «اگر مىدانستيم محبوبترينِ كارها نزد خدا چيست ، تا پاى مرگ ، انجامش مىداديم» . در اين باره ، خداوند ، اين آيه را نازل ساخت . پس عبداللّه بن رواحه گفت: «من خود را در راه خدا وقف مىكنم تا به شهادت از دنيا بروم».
1054 . رسول خدا صلىاللهعليهوآله : اى سلمان! مؤمن ، هرگاه قرآن بخواند، خداوند درهاى رحمت را بر او مىگشايد و با هر حرفى كه از دهانش خارج مىشود، فرشتهاى مىآفريند كه تا روز قيامت برايش تسبيح خواهد گفت ؛ زيرا پس از دانشآموزى، هيچ چيز نزد خداوند ، محبوبتر از خواندن قرآن نيست.
1055 . رسول خدا صلىاللهعليهوآله : رحمت خدا ، حاملان قرآن را فرا گرفته است و آنان به نور خداوند عز و جل در پوشيده شدهاند. اى حاملان قرآن ! با بزرگداشتِ كتابش با خدا دوستى كنيد، تا شما را بيشتر دوست بدارد و شما را محبوب خلقش گرداند.
1056 . الكافى ـ به نقل از ابو بصير ـ : به امام باقر عليهالسلامگفتم: هرگاه قرآن مىخوانم و صدايم را بدان بلند مىكنم، شيطان نزدم مىآيد و مىگويد: در واقع با اين كارت، براى خانوادهات و مردم ، ريا كارى مىكنى.
حضرت فرمود : «اى ابومحمد! با صدايى ميانه آهسته و بلند ، چنان بخوان كه خانوادهات بشنوند ، و قرآن را با صدايى آهنگين و خوش بخوان كه خداوند عز و جل ، با صداى خوش و آهنگين خواندن را دوست دارد» .