1179 . إرشاد القلوب ـ در ضمن حديث «معراج» ـ : [خداوند متعال فرمود :] اى احمد ! اگر بندهاى به مقدار نماز آسمانيان و زمينيان ، نماز بخواند و به مقدار روزه آسمانيان و زمينيان ، روزه بگيرد و همچو فرشتگان ، از خوردنْ باز ايستد و چون برهنگانْ لباس بپوشد ، آنگاه ذرّهاى دوستى دنيا يا شهرت يا رياست و يا زيب و زيور آن را در قلبش ببينم ، در خانهام همسايه من نخواهد بود و محبّتم را از قلبش برخواهم كَند . سلام و محبّت من بر تو باد!
1180 . امام على عليهالسلام : همچنانكه خورشيد و شب با يكديگر جمع نمىشوند ، خدا دوستى و دنيا دوستى با يكديگر جمع نمىشوند .
1181 . امام على عليهالسلام : هركه دوستدار ديدار خداوند سبحان شود ، دنيا را فراموش مىكند .
1182 . امام على عليهالسلام : آن كه دنيا دوستى در قلبش جاى گرفته است ، چگونه ادّعاى خدا دوستى مىكند ؟
1183 . امام على عليهالسلام : اگر خداوند را دوست داريد ، دنيا دوستى را از دلهايتان بيرون كنيد .
1184 . امام على عليهالسلام ـ در حكمتهاى منسوب به ايشان ـ : رياستْدوستى ، از دوستى خداى سبحان باز مىدارد .
1185 . امام سجاد عليهالسلام ـ در دعايش ـ : دوستىِ دنياى پست را از قلبم بركَن كه از آنچه نزد توست ، باز مىدارد و مانع طلب وسيله براى رسيدن به تو مىگردد و نزديك شدن به تو را از ياد مىبرد .
1186 . امام صادق عليهالسلام : هرگاه مؤمنْ خود را از دنيا خالى كند ، والا گردد وشيرينى دوستىِ خدا را دريابد و از نظر اهل دنيا، گويى ديوانه به شمار آيد؛ حال آن كه شيرينىِ دوستىخدا، با اينان درآميخته است و در نتيجه ، به كسى جز او نمىپردازند.