1268 . رسول خدا صلىاللهعليهوآله : خنده ، دو گونه است: ... اما خندهاى كه خداوند متعال آن را دشمن مىدارد ، آن است كه فرد ، سخن ناروا و باطلى مىگويد تا بخندد يا بخنداند و به موجب آن تا مسافت هفتاد سال راه در دوزخ سقوط مىكند .
1269 . رسول خدا صلىاللهعليهوآله : خداوند ، تباه كردن مال ، پرسش بسيار و قيل و قال را دوست ندارد .
1270 . رسول خدا صلىاللهعليهوآله : خداوند ، سه چيز را از [كارهاى] شما ناخوش مىدارد : [پرداختن به كار] لغو به هنگام قرائت قرآن ، به صداى بلند دعا كردن و دست به پهلو زدن 1 در نماز .
1271 . رسول خدا صلىاللهعليهوآله : ناخوشترينِ سخنان در نزد خداوند عز و جل آن است كه كسى به ديگرى بگويد : «از خدا بترس!» و آن شخص پاسخ دهد : «تو خودت را بپاى!» [و پندش را گوش نكند] .
1272 . رسول خدا صلىاللهعليهوآله : خوردن از سرِ سيرى ، خواب بىشبزندهدارى ، خنده بى [موجب] شگفتى ، ناله بلند به هنگام مصيبت ، و بانگ ناى در نعمت (شادمانى) ، نزد خدا سخت ناپسند است .
1273 . رسول خدا صلىاللهعليهوآله : خدا نوعى از غيرت را دوست دارد و نوعى را دشمن مىدارد . غيرتى كه خدا دوست دارد ، غيرت در امور شُبههناك است ، و آن [غيرتى ]كه دشمنش مىدارد ، غيرت بدون شبهه است .
خداوند ، نوعى از تكبّر را دوست دارد و نوعى را دشمن مىدارد . تكبّرى كه خداوند دوستش مىدارد ، خودپسندى و تكبّر انسان به هنگام كارزار [در راه خدا] و تكبّر در برابر صدقه (مناعت طبع و نگرفتن آن) است ؛ و امّا آن [تكبّرى] كه خدا دشمنش مىدارد ، تكبّر بنده در راه ستمگرى و تجاوز است .
واژه «تَخَصُّر» كه در متن عربى حديث آمده است ، به معناى گونهاى ايستادن از سر كسالت و خستگى است . پادشاهان و برخى بزرگانِ اقوامى مانند قوم يهود ، به هنگام سخنرانى ، گاه اينگونه مىايستاده و به چوبدستى «مِخصَرَة» تكيه مىدادهاند و يا دست خود را بر بالاى ران خود مىنهادهاند . ر . ك : النهاية : 2 / 36 ، الفائق في غريب الحديث : 1 / 374 ، جواهر الكلام : 4 / 279 .