1302 . رسول خدا صلىاللهعليهوآله ـ در دعاى «جوشن كبير» ـ : اى آن كه سرگردانان به او پناه مىآورند ! اى آن كه خواستاران به او انس مىگيرند ! اى آن كه دوستداران به او افتخار مىكنند !
1303 . إرشاد القلوب ـ در ضمن «حديث معراج» ـ : [خداوند متعال مىفرمايد :] اى احمد ! چنين نيست كه هركه بگويد خدا را دوست دارم ، مرا دوست داشته است؛ مگر آن كه به اندازه نيازش بخورد؛ لباس كم بها بپوشد ، [پهلو از بستر تهى كند و به دليل طولانى شدن سجده] در سجده به خواب رود، و قيامش [در نماز ]طولانى شود ؛ خاموشى پيشه كند ، بر من توكل كند؛ بسيار بگريد؛ كم بخندد؛ با هواى نفسش مخالفت كند؛ مسجد را خانه خود ، دانش را دوست ، زهد را همنشين ، عالمان را دوستان ، و فقيران را همراهان خود سازد؛ خشنودى مرا بجويد؛ سخت از عاصيان بگريزد؛ نيك به ياد من مشغول باشد؛ همواره و بسيار تسبيح گويد ؛ پايبند عهد خود باشد؛ به وعدهاش وفا كند؛ قلبش پاكيزه باشد؛ در نمازش پاك و در فريضههايش كوشا باشد؛ خواستار پاداش من ، ترسان از عذاب من و نزديك و همنشين دوستانم باشد.