دوستی در قرآن و حدیث

محمد محمدی ری شهری

نسخه متنی -صفحه : 731/ 590
نمايش فراداده

1321 . امام على عليه‏السلام : ياد خدا ، لذّت دوستداران [خدا ]است .

1322 . امام على عليه‏السلام ـ در يكى از دعاهايش ـ : بارالها ! دل‏هاى افتادگان ، مشتاق توست و خردهاى خردمندان ، با تو همدم شده است .

1323 . امام على عليه‏السلام ـ در دعايى كه در آن به خدا پناهنده مى‏شود تا او را به راه درست ، هدايت فرمايد ـ : بارالها ! تو براى دوستانت همدم‏ترينِ همدمانى و براى توكّل‏كنندگان به تو ، از همه كاردان‏تر. بر نهانى‏هايشان بينايى ، و از درون‏هايشان باخبر ، و از حدّ بينش آنان آگاه . رازهايشان بر تو آشكار است و دل‏هايشان شيفته تو . اگر غربت به وحشتشان اندازد ، ياد تو آرامشان مى‏سازد و اگر مصيبت‏ها بر آنان فرو بارد ، به سوى تو پناه مى‏آورند ؛ زيرا مى‏دانند كه سر رشته كارها به دست توست و خاستگاه آنها قضاى تو .

1324 . امام حسين عليه‏السلام ـ در دعاى روز عَرَفه ـ : اى آن كه به دوستانش شيرينى همدمى را چشانده است !

1325 . امام حسين عليه‏السلام ـ در دعاى روز عرفه ـ : اين تويى كه اغيار را از دل‏هاى دوستانت زدودى ... و چون جهان‏ها آنها را وحشت‏زده كند ، تو همدم آنانى .

1326 . امام سجاد عليه‏السلام ـ در «مناجاةُ الذاكرين» ـ : بارالها ! ... از هر لذّتى جز ياد تو ، از هر آسايشى جز همدمى تو ، از هر شادمانى‏اى جز نزديكى به تو ، و از هر كارى جز فرمانبرى‏ات، به درگاه تو آمرزش مى‏خواهم .