عَبدي! أطِعنِي حَتّى أجعَلَكَ مِثلي ؛ 1
بندهام! پيروىام كن تا تو را چون خود سازم .
و نيز روايت شده است :
إنَّ اللّهَ تَعالى يَقولُ في بَعضِ كُتُبِهِ : يَا ابنَ آدَمَ! أنَا حَىٌّ لا أموتُ . أطِعني فِيما أمَرتُكَ حَتّى أجعَلَكَ حَيّا لا تَموتَ . يَابنَ آدَمَ! أنَا أقُولُ لِلشَّيءِ : كُن ، فَيَكونُ ، أَطِعني فيما أمَرتُكَ أجعَلكَ تَقولُ لِلشَّيءِ : كُن ، فَيَكُونُ ؛ 2
خداوند متعال در يكى از كتابهاى آسمانى فرموده: «اى آدميزاد! من زنده ناميرا هستم . در آنچه فرمانت مىدهم ، پيروىام كن تا تو را زنده جاودان سازم . اى آدميزاد! من به هر چيزى بگويم «باش» ، به وجود مىآيد . در آنچه دستورت مىدهم ، پيروىام كن تا تو را به گونهاى قرار دهم كه به هر چيزى بگويى «باش» ، به وجود آيد.
آنچه مىتواند انسان را به مقام خلافت خدا برساند ، محبّت اوست . در اين باره ، يكى از اهل معرفت ، سخنى بدين مضمون دارد :
همانگونه كه وقتى آتش در آهن نفوذ كند ، آهن ، كار آتش را انجام مىدهد ، همچنين اگر محبّت خدا در دلى نفوذ كند ، آفريده مىتواند ـ به اذن خدا ـ كار خدايى انجام دهد . 3
همانگونه كه در احاديث «قُرب نوافل» ـ كه شيعه و اهل سنّت ، آن را نقل كردهاند ـ آمده است ، انسان بر اثر «نوافل (مستحبّات)» كه زمينههاى جلب محبّت خدا هستند ، گام به گام به او نزديك مىشود تا شايستگى پيدا مىكند و
1 - بحار الأنوار : 105 / 165 در حاشيه . 2 - مستدرك الوسائل : 11 / 258 / 12928 ، بحار الأنوار : 93 / 376 / 16 ، تاريخ اليعقوبى : 1 / 95 . 3 - ر . ك : كيمياى محبّت : 171 (انسانى كه كار خدايى مىكند) .