دوستی در قرآن و حدیث

محمد محمدی ری شهری

نسخه متنی -صفحه : 731/ 634
نمايش فراداده

1401 . امام رضا عليه‏السلام : دوست داشتن اولياى خداوند متعال ، واجب است . همچنين ، دشمنى با دشمنان خدا و بيزارى از آنان و پيشوايانشان ، واجب است .

1 / 2

ايمان ، دوستى و دشمنى است

1402 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : آيا دين ، جز دوستى و دشمنى است ؟ خداوند عز و جلمى‏فرمايد : «اگر خدا را دوست داريد ، از من پيروى كنيد تا خداوند ، دوستتان بدارد» .

1403 . امام على عليه‏السلام ـ در وصف عالمان ـ : بدانيد كه بندگانى كه نگاهدار علم خدايند ، دانشِ محفوظ او را مى‏پايند ، و چشمه‏هايش را مى‏گشايند ، و به دوستى با هم پيوند دارند ، و با محبّت ، با يكديگر ديدار مى‏كنند ، و از جام لبريز [محبّت ]به يكديگر مى‏نوشانند و سيراب ، بازمى‏گردند . نه دچار ترديد مى‏شوند و نه غيبت به ميانشان مى‏شتابد. بدين سان، آفرينش و خُلق و خويشان، شكل يافته است و بر اساس آن ، يكديگر را دوست مى‏دارند و با يكديگر مى‏پيوندند .

1404 . امام باقر عليه‏السلام : ايمان ، دوستى و دشمنى است .

1405 . تفسير العيّاشى ـ به نقل از ابو عُبيده حَذّاء ـ : نزد امام باقر عليه‏السلامرفتم و گفتم : پدر و مادرم فدايت ! گاه شيطان با من خلوت مى‏كند و در نتيجه ، جانم پليد مى‏شود . سپس به ياد مى‏آورم كه شما را دوست دارم و به شما پيوسته‏ام . آن‏گاه ، جانم پاك مى‏شود .

حضرت فرمود : «اى زياد ! واى بر تو ! آيا دين ، جز دوستى است ؟ مگر سخن خداوند متعال را نديده‏اى : «اگر خدا را دوست داريد ، از من پيروى كنيد ، تا خدا دوستتان بدارد» ؟