دوستی در قرآن و حدیث

محمد محمدی ری شهری

نسخه متنی -صفحه : 731/ 642
نمايش فراداده

1416 . امام على عليه‏السلام : برترين مرتبه دين ، دوستى در راه خداست و دشمنى در راه خدا ، و گرفتن در راه خدا و بخشيدن در راه خداى سبحان .

1417 . امام صادق عليه‏السلام : از استوارترين دستاويزهاى ايمان ، آن است كه در راه خدا دوست بدارى ، در راه خدا دشمن بدارى ، در راه خدا ببخشى و در راه خدا نبخشى .

1 / 4

عامل پذيرش اعمال

1418 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ـ درباره حسابرسى روز قيامت ـ : بنده‏اى را كه خود را نيكوكار و بى‏گناه مى‏داند، [براى حسابرسى] مى‏آورند. آن‏گاه، خداوند به او مى‏فرمايد: «آيا با دوستانم دوستى مى‏كردى ؟».

پاسخ مى‏دهد : كارى به كسى نداشتم .

خداوند مى‏فرمايد : «آيا با دشمنانم ، دشمنى مى‏كردى ؟».

پاسخ مى‏دهد : ميان من و كسى هيچ دشمنى‏اى نبود .

پس خداوند عز و جلمى‏فرمايد : «كسى كه با دوستانم دوستى و با دشمنانم دشمنى نكند ، به رحمتم دست نمى‏يابد» .

1419 . امام باقر عليه‏السلام : اگر روزها را روزه بگيرم و شب‏ها را يكسره نماز بخوانم و همه اموال گران‏بهايم را در راه خدا ببخشم ، امّا محبّت دوستان خدا و دشمنى دشمنان خدا در قلبم نباشد ، اين كارها كمترين سودى برايم نخواهد داشت .