دوستی در قرآن و حدیث

محمد محمدی ری شهری

نسخه متنی -صفحه : 731/ 650
نمايش فراداده

1430 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : نشانه شخص نيكوكار ، ده چيز است : در راه خدا دوست مى‏دارد؛ در راه خدا دشمن مى‏دارد؛ در راه خدا همراهى مى‏كند؛ در راه خدا جدا مى‏شود؛ در راه خدا به خشم مى‏آيد؛ در راه خدا خشنود مى‏گردد؛ در راه خدا عمل مى‏كند؛ در راه خدا مى‏جويد؛ ترسان و ترسيده ، پاك و پيراسته ، آزرمگين و نگران ، براى خدا فروتنى مى‏كند ؛ و در راه خدا نيكى مى‏نمايد .

1431 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خوشا آنان‏كه در راه خدا با يكديگر دوستى مى‏كنند !

1432 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : هرگاه بنده‏اى ، بنده ديگرى را براى خداوند عز و جل دوست بدارد ، پروردگارش را گرامى داشته است .

1433 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : هرگاه دو بنده ، يكى در شرق و ديگرى در غرب عالم باشند و يكديگر را در راه خدا دوست بدارند، خداوند ، آنان را روز قيامتْ گِرد مى‏آورد و به هر يك مى‏فرمايد: «اين ، همان است كه در راه من ، دوستش مى‏داشتى» .

1434 . امام على عليه‏السلام : خداوند سبحان را بزرگ بداريد ، از محرّماتش دورى كنيد و دوستانش را دوست بداريد .

1435 . امام على عليه‏السلام : دوستى در راه خداوند ، نزديك‏ترينْ خويشاوندى است .

1436 . امام على عليه‏السلام : دوستى در راه خدا ، كامل‏ترينِ دو [نوع ]خويشاوندى است .