دوستی در قرآن و حدیث

محمد محمدی ری شهری

نسخه متنی -صفحه : 731/ 8
نمايش فراداده

روش تحقيق

روش ما در گزينش ، ثبت و نشانى‏دهى در اين مجموعه ، از اين قرار است :

1 . تلاش شده تمامى روايات مربوط به يك موضوع ، از مصادر روايى شيعه و اهل سنّت ، پس از يادداشت‏بردارىِ مستقيم ، با كمك گرفتن از نرم‏افزارهاى رايانه‏اى گرد آيند ، و سپس جامع‏ترين ، استوارترين و كهن‏ترين مصدر ، گزينش شود .

2 . از تكرار روايات ، پرهيز شده ، مگر در موارد ذيل :

الف ـ متن‏ها كاملاً متفاوت و مَروىٌّ عنه ، متعدد باشد ؛

ب ـ نكته مهمى در تفاوت الفاظ ، نهفته باشد ؛

ج ـ تفاوت لفظى در متون شيعى و سنّى وجود داشته باشد ؛

د ـ متن روايت ، كمتر از يك سطر و مربوط به دو باب باشد ؛

3 . متن‏هاى واحدى ، هم از پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله و هم از يكى از معصومان عليهم‏السلامنقل شده باشد،كه‏حديث‏پيامبر اكرم‏در متن مى‏آيد و روايت ساير معصومان عليهم‏السلامدر پاورقى.

4 . پس از ذكر آيات در هر موضوع ، روايات به ترتيب معصومان عليهم‏السلاماز پيامبر اسلام تا امام دوازدهم ، نقل مى‏گردد ، مگر آن كه روايتى در تفسير آيه وارد شده باشد كه بر تمامى روايات، مقدّم مى‏شود .

5 . گاه ، هماهنگى چند روايت ، موجب مى‏شود كه ترتيب مذكور در بند چهار ، رعايت نشود .

6 . در ابتداى روايات ، فقط نام پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله و معصوم عليه‏السلام ذكر مى‏شود ، مگر آن كه راوى ، نقل كننده فعلِ معصوم باشد ، يا سؤال و جوابى در ميان باشد ، و يا آن كه راوى ، لفظى را در متن آورده باشد كه سخن مروى عنه نيست .

7 . با توجه به تعدّد اسامى معصومان عليهم‏السلام ، نام واحدى براى آنها انتخاب شده كه در ابتداى روايت ، ذكر مى‏شود .

8 . مصادر روايات، در پاورقى وبه‏ترتيب معتبرترين مصدر، تنظيم شده‏است.