دوستی در قرآن و حدیث

محمد محمدی ری شهری

نسخه متنی -صفحه : 731/ 95
نمايش فراداده

ج ـ خوش‏خويى

188 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خوش‏خويى ، دوستى را استوار مى‏كند .

189 . امام على عليه‏السلام : خوش‏خويى ، روزى را فراوان مى‏كند و دوستان را [با انسانْ ]مأنوس مى‏نمايد .

190 . امام على عليه‏السلام : خوش‏خويى ، محبّت به بار مى‏آورد و دوستى را استوار مى‏كند .

191 . امام على عليه‏السلام : پايبند خوش‏خويى باش كه دوستى [مردم] را نصيبت مى‏كند .

192 . امام صادق عليه‏السلام : خواستار همراهى مردم شدم ، پس [ريشه] آن را در خوش‏خويى يافتم .

193 . امام صادق عليه‏السلام : خوش‏خويى ، جلب كننده دوستى است .

د ـ خوش‏رفتارى

194 . امام على عليه‏السلام : با خوش‏رفتارى ، رفيقان ، انس مى‏گيرند .

195 . امام على عليه‏السلام : با خوش‏رفتارى ، رفيقان [به دوستى با انسانْ] تمايل پيدا مى‏كنند .

196 . امام على عليه‏السلام : با خوش‏رفتارى ، رفيقانْ فراوان مى‏شوند .

197 . امام على عليه‏السلام : خوش‏رفتارى ، بر محبّت دل‏ها مى‏افزايد .