دوستی در قرآن و حدیث

محمد محمدی ری شهری

نسخه متنی -صفحه : 731/ 99
نمايش فراداده

ز ـ ادب

207 . امام كاظم عليه‏السلام : احترام ميان خود و برادرت را از بين مَبَر و چيزى از آن بگذار ؛ زيرا از ميان رفتن آن ، از ميان رفتن شرم است و بر جاى بودن احترام ، [عامل ]بر جاى بودن دوستى است .

ح ـ اظهار دوستى

208 . امام على عليه‏السلام : با اظهار دوستى ، دوستى پديد مى‏آيد .

209 . امام على عليه‏السلام : با اظهار دوستى ، دوستى استوار مى‏شود .

210 . امام على عليه‏السلام : هركه با مردم الفت گيرد ، دوستش خواهند داشت و هركه با مردم دشمنى كند ، با او دشمنى خواهند كرد .

211 . امام باقر عليه‏السلام : يكى از اعراب قبيله بنى‏تميم ، نزد پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله آمد و به ايشان گفت : مرا سفارشى كن . از جمله سفارش‏هاى حضرت به او اين بود : «با مردم ، اظهار دوستى كن ، تا دوستت بدارند» .

ط ـ فروتنى

212 . امام على عليه‏السلام : دوستى ، ميوه فروتنى است .

ر . ك : ص 115 (فراموش كردن بدى‏ها) .

ى ـ وفادارى

213 . امام على عليه‏السلام : وفادارى ، عامل الفت گرفتن [مردم با شخص ]است .