صفحه 646
لذا مىفرمايد: (چقدر بر آتش صبر دارند پس معلوم مىشود اختيار بهاى اندك بر احكام خدا، اختيار ضلالت است بر هدايت، و اختيار ضلالت بر هدايت در نشئه ديگر به صورت اختيار عذاب بر مغفرت مجسم مىشود، و نيز ادامه بر كتمان حق در اين نشئه، بصورت ادامه بقاء در آتش مجسم ميگردد) (دقت بفرمائيد).
در كافى از امام صادق (ع) روايت كرده كه در تفسير جمله: (فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ باغٍ وَ لا عادٍ) الخ، فرموده: باغى آن كسى است كه در طلب شكار است، و عادى به معناى دزد است كه نه شكارچى مىتواند در حال اضطرار گوشت مردار بخورد و نه دزد، خوردن مردار بر اين دو حرام است، با اينكه براى مسلمان حلال است و نيز اين دو طائفه در سفر شكار و سفر دزدى نبايد نماز را شكسته بخوانند. «1»
و در تفسير عياشى از امام صادق (ع) روايت آورده كه فرمود: باغى ظالم، و عادى غاصب «2» است.
و از حماد از آن جناب روايت كرده كه فرمود: باغى آن كسى است كه بر امام خروج كند، و عادى دزد است. «3»
و در تفسير مجمع البيان از امام باقر و امام صادق (ع) روايت آورده كه در معناى آيه فرمودند: يعنى بر امام مسلمين بغى نكند و با معصيت از طريق اهل حق تعدى ننمايد. «4»
مؤلف: همه اين روايات از قبيل شمردن مصداق است و همه آنها معنايى را كه ما از ظاهر لفظ آيه استفاده كرديم، تاييد ميكند.
و در كافى و تفسير عياشى از امام صادق (ع) روايت كرده، كه در معناى جمله (فَما أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ)، فرمود: يعنى تا كى بكارى ادامه ميدهند كه ميدانند آنكار سرانجامشان را بسوى آتش ميكشد؟ «5».
و در تفسير مجمع البيان از على بن ابراهيم از امام صادق (ع) روايت كرده كه
1- فروع كافى ج 3 ص 438 حديث 7 2 و 3- تفسير عياشى ج 1 ص 74 حديث 151 و 154 4- تفسير مجمع البيان ج 1 ص 257 5- اصول كافى ج 2 ص 268 حديث 2 و تفسير عياشى ج 1 ص 75 حديث 157