موهبتها و نعمتهايى را كه به او ارزانى داشته در موارد بسيارى ذكر كرده است، اينك چند مورد از آن مواهب را در اينجا ذكر مىكنيم:
1- خداى تعالى رشد و هدايت او را قبلا ارزانيش داشته بود. «1»
2- او را در دنيا برگزيد. و او در آخرت نيز در زمره صالحين خواهد بود، زيرا او در دنيا وقتى خدايش فرمود: تسليم شو، گفت: تسليم امر پروردگار عالميانم. «2»
3- او كسى است كه روى دل را به پاكى و خلوص متوجه خدا كرده بود، و هرگز شرك نورزيد. «3»
4- او كسى است كه دلش به ياد خدا قوى و مطمئن شده و به همين جهت به ملكوتى كه خدا از آسمانها و زمين نشانش داد ايمان آورد، و يقين كرد.«4»
5- خداوند او را خليل خود خواند. «5»
6- رحمت و بركات خود را بر او و اهل بيتش ارزانى داشت و او را به وفادارى ستود. «6»
7- او را به وصف" حليم" و" أواه" و" منيب" توصيف كرد. «7»
8- و نيز او را مدح كرده به اينكه امتى خداپرست و حنيف بوده، و هرگز شرك نورزيده، و همواره شكرگزار نعمتهايش بوده، و اينكه او را برگزيد و به راه راست هدايت نمود و به او اجر دنيوى داده و او در آخرت از صالحين است. «8»
9- ابراهيم (ع) پيغمبرى صديق بود. «9» و قرآن او را از بندگان مؤمن و از نيكوكاران شمرده و به او سلام كرده است. «10» و او را از كسانى دانسته كه" صاحبان ايدى و ابصارند"، و خداوند با ياد قيامت خالصشان كرده است. «11»
(1) سوره انبيا آيه 51 (2) سوره بقره آيه 130- 131 (3) سوره انعام آيه 79 (4) سوره بقره آيه 260 و سوره انعام آيه 75 (5) سوره نساء آيه 125 (6) سوره نجم آيه 37 (7) سوره هود آيه 73- 75 (8) سوره نحل آيه 120- 122 (9) سوره مريم آيه 41 (10) سوره صافات آيه 83- 111 (11) سوره ص آيه 45- 46