قدرت خود را در نگهدارى و فوت نشدن آن بكار مىبندد.
از ظاهر جمله" وَ أْمُرْ قَوْمَكَ يَأْخُذُوا بِأَحْسَنِها" بر مىآيد كه ضمير" ها" به آن مواعظ و آداب و شرايعى بر مىگردد كه جمله" مِنْ كُلِّ شَيْءٍ" اشاره به آن مىكرد، و" اخذ به أحسن"، كنايه است از حسن ملازمت در آن امور، و پيروى و اختيار آن، وجه اين كنايه هم اين است كه اگر كسى در كارهايش همواره پى خوبى باشد طبعا از خوب و بد هر چيز و هر عمل، خوب آن را انتخاب مىكند و همچنين از خوب، خوبتر را زيرا غريزه زيبا پسنديش او را وادار مىكند به اينكه خوبتر را برگزيند. پس اخذ به احسن امور، لازمه زيباپسندى است. و بنا بر اين، معناى جمله اين است كه: قوم خود را دستور ده تا از گناهان و زشتىها دورى نموده و ملازمت كنند آنچه را از حسنات كه تورات به سوى آن هدايت مىكند.
نظير اين آيه در كنايه آيه شريفه" الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولئِكَ الَّذِينَ هَداهُمُ اللَّهُ وَ أُولئِكَ هُمْ أُولُوا الْأَلْبابِ" «1» است.
" سَأُرِيكُمْ دارَ الْفاسِقِينَ"- از ظاهر سياق بر مىآيد كه مراد از اين فاسقان آن كسانى باشد كه با زير بار نرفتن هدايت موسى و نپذيرفتن دستور اخذ به احسن، مرتكب فسق شدهاند، يعنى طريق احسان در امور و پيروى حق و رشد را ملازمت نكردهاند، چون كسى كه نسبت به طريق حق فسق ورزد خداوند او را از راه راست به سوى پيروى و دنبال كردن گناهان منحرف مىسازد، و از رشد به سوى ضلالت مىكشاندش، و در نتيجه همانطورى كه در آيه بعد تفصيل مىدهد سرانجام كارش به خسران و هلاكت مىكشد.
بنا بر اين، آيه بعدى كه مىفرمايد:" سَأَصْرِفُ عَنْ آياتِيَ" تفسير و يا شبه تفسيرى است براى جمله" سَأُرِيكُمْ دارَ الْفاسِقِينَ". بعضىها گفتهاند: مقصود از" دار فاسقان خانه تبهكاران" جهنم است، و در حقيقت كلام مشتمل بر تهديد و تحذير است. بعضى ديگر گفتهاند: مراد از آن خانههاى فرعون و فرعونيان است، بعضى ديگر گفتهاند: مراد از آن خانههاى عاد و ثمود است. مفسرينى ديگر آن را به خانههاى عمالقه و غير ايشان كه در شام بوده تفسير كرده و در معناى آيه گفتهاند: به زودى خداوند شهر شام و خانههاى آنجا را به شما نشان مىدهد. بعضى ديگر در معناى آن گفتهاند: بزودى حكومت و قدرت به دست مردمى فاسق مىافتد و ايشان بر شما حكومت خواهند كرد.
(1) اگر سخن را شنوند و نيكوترش را پيروى كنند بشارت بده همان كسانند كه خدايشان هدايت كرده و آنها خردمندانند. سوره زمر آيه 18