عرض كرد: نه به خدا سوگند، مثل اينكه تا كنون اين آيه را از كتاب خدا نشنيده بودم نه از عجم و نه از عرب، ديگر چنين عملى را تكرار نمىكنم ان شاء اللَّه، و نسبت به گذشته هم استغفار مىكنم.
فرمود: برخيز و غسل كن و آنچه مىتوانى نماز بخوان، چون تا كنون در كار بزرگى مشغول بودهاى و چقدر حال بدى داشتى اگر بر اين حال مىمردى، شكر مىكنم خدا را كه متوجه شدى و از او درخواست مىكنم كه از هر بدى كه از تو ديده صرفنظر كند. آرى خداى تعالى كراهت ندارد مگر از هر كار زشت تو، كارهاى زشت را بگذار براى اهلش، چون هر چيزى در عالم اهلى دارد «1».
مؤلف: اين روايت را شيخ طوسى رضوان اللَّه عليه در كتاب تهذيب «2» از آن جناب و كلينى در كافى از مسعدة بن زياد از آن جناب نقل كردهاند «3».
و نيز در همان كتاب از حسين بن هارون از امام صادق (ع) روايت كرده كه در ذيل جمله" إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ ..." فرمود: خداى تعالى از گوش مىپرسد كه چه شنيدى و از چشم سؤال مىكند كه به چه چيز نگريستى و از قلب پرسش مىكند كه بر چه چيزهايى معتقد شدى «4».
و در تفسير قمى در ذيل آيه" وَ لا تَقْفُ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ ..." گفته است: معصوم (ع) فرموده احدى را از آنچه كه به آن علم ندارى پيروى مكن، كه رسول خدا (ص) فرمود: هر كس به مردى مؤمن و يا زنى مؤمنه تهمت بزند خداوند او را در طينت خبال نگه مىدارد تا از عهده آنچه گفته برآيد «5».
مؤلف: طينت خبال در روايت ابن ابى يعفور از امام صادق (ع) به نقل از كافى، به چركى تفسير شده كه از عورت زنان بدكار بيرون مىآيد، و از طرق اهل سنت از ابو ذر و انس از رسول خدا (ص) معنايى نظير آن روايت شده است.
و روايات- بطورى كه ملاحظه مىكنيد- بعضيها مفسر مورد آيه به خصوص است، و بعضى ديگرش مفسر عموم تعليل آيه است، هم چنان كه در بيان گذشته هم اشاره شده.
(1) تفسير عياشى، ج 2، ص 292 ح 76. (2) تهذيب، ج 1، ص 116، ح 36. (3) كافى، ج 6، ص 432، ح 10. (4) تفسير عياشى، ج 2، ص 292، ح 75. (5) تفسير قمى، ج 2، ص 19.