ترجمه تفسیر المیزان

‌صفحه‌ى 214

اطرافيان به او گفتند: هديه از عبد اللَّه بن عامر است، آن وقت هديه را پذيرفت «1».

از ظاهر دو روايت و مخصوصا روايت اخير برمى‏آيد كه آيه شريفه در باره بعضى از صحابه نازل شده، ولى سياق آيه با اين حرف نمى‏سازد.

(1) الدر المنثور، ج 5، ص 149.