صفحه‌ى 517
آل محمد كما باركت على ابراهيم انك حميد مجيد" «1».
مؤلف: سيوطى در الدر المنثور غير از اين حديث هجده حديث ديگر آورده، كه همه دلالت دارند بر اينكه بايد" آل" را نيز در صلات اضافه نمود، يعنى بايد گفت: اللهم صل على محمد و آل محمد" و اين روايات را صاحبان سنن، و جوامع حديث، از عدهاى از صحابه رسول خدا (ص) از آن جمله ابن عباس، طلحه، ابو سعيد خدرى، ابو هريرة، ابو مسعود، كعب بن عجره، و على (ع) نقل كردهاند، و اما روايات شيعه از حد شمار بيرون است «2».
و در آن كتاب است كه احمد و ترمذى از حسين بن على (ع) روايت كردهاند كه فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: بخيل كسى است كه نام من نزد او برده شود، و صلوات نفرستد «3».
و در تفسير قمى در ذيل آيه" يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ وَ بَناتِكَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلَابِيبِهِنَّ" از معصوم نقل كرده كه فرموده: سبب نزول اين آيه چنين بود، كه زنان از خانه بيرون مىشدند تا به مسجد آيند، و دنبال رسول خدا (ص) نماز بخوانند، و چون شب مىشد، و زنان براى نماز مغرب و عشاء بيرون مىآمدند، جوانان سر راه آنان مىنشستند، و متعرض ايشان مىشدند، خداى تعالى اين آيه را نازل فرمود «4».
و در الدر المنثور است كه عبد الرزاق، عبد بن حميد، ابو داود، ابن منذر، ابن ابى حاتم، و ابن مردويه، از ام سلمه روايت كردهاند كه گفت: وقتى آيه" يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلَابِيبِهِنَّ" نازل شد، زنان انصار طورى از خانهها بيرون شدند كه گويى كلاغ سياهند، چون كيسهاى سياه به خود پوشانده بودند كه سراپايشان گرفته بود «5».
و در تفسير قمى در ذيل آيه" لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ الْمُنافِقُونَ" از معصوم نقل كرده كه فرموده:
اين آيه در باره مردمى از منافقين نازل شد كه در مدينه زندگى مىكردند، و همواره به رسول خدا (ص) زخم زبان مىزدند، و چون آن جناب مىخواست به جنگى برود، در بين مسلمانان انتشار مىدادند كه باز هم مرگ و اسيرى، و مسلمانان اندوهناك مىشدند، و نزد رسول خدا (ص) شكايت مىكردند، خداى تعالى در اين آيه تا جمله
(1) الدر المنثور، ج 5، ص 216. (2 و 3) الدر المنثور، ج 5، ص 218. (4) تفسير قمى، ج 2، ص 196. (5) الدر المنثور، ج 5، ص 221.