و اگر خدا رزق را براى همه بندگانش فراخ مىكرد در زمين طغيان مىكردند، و ليكن هر چه را بخواهد به اندازه نازل مىكند، چون او از وضع بندگانش با خبر و بينا است (27).
و او كسى است كه بعد از نوميدى خلق برايشان باران مىفرستد، و رحمت خود را گسترش مىدهد، و تنها او سرپرستى ستوده است (28).
و يكى از آياتش خلقت آسمانها و زمين و جنبندگانى است كه در آن دو منتشر كرده، و او هر وقت بخواهد مىتواند آنها را جمع آورى كند (29).
و آنچه مصيبت كه به شما مىرسد به خاطر اعمالى است كه به دست خود كردهايد، و خدا از بسيارى از گناهان درمىگذرد (30).
و شما در زمين نمىتوانيد خدا را به ستوه آوريد، و غير خدا سرپرست و ياورى نداريد (31).
و يكى ديگر از آياتش كشتىهاى كوهپيكر جارى در درياها است (32).
چه اگر بخواهد باد را از حركت نگه مىدارد، آن وقت در وسط دريا بىحركت مىمانند، به درستى در اين كشتىها آيتهايى است براى هر خويشتندار قدردان (33).