ترجمه تفسیر المیزان

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

جلد 20 -صفحه : 691/ 288
نمايش فراداده

ترجمه آيات‏

به نام خداوند بخشنده مهربان.

به فرشتگانى سوگند كه ارواح مجرمان را به شدت از بدنهايشان بر مى‏كشند (1).

و فرشتگانى كه ارواح مؤمنان را با مدارا و نشاط جدا مى‏سازند (2).

و سوگند به فرشتگانى كه در سراسر عالم شناورند (3).

پس به خاطر زودتر به ماموريت رسيدن از يكديگر سبقت مى‏گيرند (4).

و سپس به آنهايى سوگند كه امور را تدبير مى‏كنند (5).

(كه به طور يقين مبعوث خواهيد شد) در آن روزى كه زلزله‏هاى وحشتناك همه چيز را به لرزه درمى‏آورد (6).

و از پس آن حادثه دومين (صيحه عظيم) رخ مى‏دهد (7).

دلهايى در آن روز سخت هراسان است (8).

ديدگان صاحب آن دلها از شرم افتاده باشد (9).

گويند چگونه ما را به حال اول با زمان مى‏آورند؟ (10).

بعد از آنكه استخوانهايى پوسيده شديم (11).

و نيز گويند حقا اين بازگشتى زيان‏آميز است (12).

آرى اين بازگشت تنها با يك صيحه عظيم واقع مى‏شود (13).

كه ناگهان همه مردگان، روى زمين قرار مى‏گيرند (14).

آيا داستان موسى به تو رسيد؟ (15).

وقتى پروردگارش از وادى مقدس طوى ندايش داد و گفت: (16).

به سوى فرعون برو كه طغيان كرده است (17).

بگو آيا مى‏خواهى پاك شوى؟ (18).

و من تو را به سوى پروردگارت هدايت كنم تا از او بترسى (19).

موسى معجزه بزرگتر را نشانش داد (20).

ولى او تكذيب و سرپيچى كرد (21).

و سپس برگشت تا عليه موسى تلاش كند (22).

منادى فرستاد تا همه جمع شدند (23).

آن گاه گفت من پروردگار بزرگ شما هستم (24).