ترجمه تفسیر المیزان

كرده كه در تفسير آيه" إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا ..." فرمود: در اين جمله خداى تعالى اهل صفوت از خلق خود را استثناء كرده «1».

مؤلف: و در ذيل روايت، ايمان را بر ايمان به ولايت على (ع) و تواصى به حق را بر توصيه ذريات و نسلهاى خود به ولايت على تطبيق نموده است «2».

و در الدر المنثور است كه ابن مردويه از ابن عباس روايت كرده كه در تفسير آيه" وَ الْعَصْرِ إِنَّ الْإِنْسانَ لَفِي خُسْرٍ" گفته: منظور از اين انسان، ابو جهل بن هشام است. و در تفسير آيه" إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ" گفته: منظور على و سلمان است «3».

(1 و 2) تفسير قمى، ج 2، ص 441.

(3) الدر المنثور، ج 6، ص 392.