مثنوی معنوی

جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 1765/ 597

شه شبانگه باز آمد شادمان خازنش عمران هم اندر خدمتش گفت اى عمران برين در خسپ تو گفت خسپم هم برين درگاه تو بود عمران هم ز اسرائيليان كى گمان بردى كه او عصيان كند كى گمان بردى كه او عصيان كند
كامشبان حملست و دورند از زنان هم به شهر آمد قرين صحبتش هين مرو سوى زن و صحبت مجو هيچ ننديشم بجز دلخواه تو ليك مر فرعون را دل بود و جان آنك خوف جان فرعون آن كند آنك خوف جان فرعون آن كند