مثنوی معنوی

جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 1765/ 743

اين مثل بشنو كه شب دزدى عنيد نيم بيدارى كه او رنجور بود رفت بر بام و فرو آويخت سر خير باشد نيمشب چه مي كنى در چه كارى گفت مي كوبم دهل گفت فردا بشنوى اين بانگ را آن دروغست و كژ و بر ساخته آن دروغست و كژ و بر ساخته
در بن ديوار حفره مي بريد طقطق آهسته اش را مي شنود گفت او را در چه كارى اى پدر تو كيى گفتا دهل زن اى سنى گفت كو بانگ دهل اى بوسبل نعره يا حسرتا وا ويلتا سر آن كژ را تو هم نشناخته سر آن كژ را تو هم نشناخته