آيد، ناخوش آيد و هركه را خوش آيد، خوش آيد! 1
416.خصائص أمير المؤمنين ـ به نقل از ابو اسحاق ـ: عبد الرحمان بن خالد از قُثَم بن عبّاس پرسيد: به چه دليل، على عليه السلام از پيامبر خدا ارث بُرد؟ گفت: از آنجا كه او در ميان ما، نخستين كسى بود كه به وى پيوست و بيشتر از همه ما با او بود 2. 3
417.پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : قرآن، پيشوايى هدايتگر است و براى آن، رهبرى است كه به سوى آن مىخوانَد و با حكمت و پند نيكو، بدان دعوت مىكند. او على بن ابى طالب است و پس از من، او فرمانروا (ولىّ امر) و وارث علم و حكمت من و نهان و آشكار من و نيز وارث هر چيزى است كه پيامبران پيشين به ارث نهادهاند ـ و من به ارث برنده و به ارث نهندهام ـ. پس به شك نيفتيد و ترديد مكنيد. 4
418.كفاية الأثر ـ به نقل از عمّار ـ: چون لحظه وفات پيامبر خدا در رسيد على عليه السلام را فرا خواند و مدّتى دراز با او خلوت كرد. سپس گفت: «اى على! تو وصى و وارث منى. خداوند، علم و فهم مرا به تو عطا كرده است». 5
1 - الخصال: 579/1. 2 - حاكم نيشابورى پس از
اين حديث ، حديثى نقل كرده و در ذيل آن چنين گفته است: اسماعيل بن
اسحاق قاضى درباره اين حديث مىگويد: «وارث، يا به خويشاوندى و يا
به سبب وابستگى، ارث مىبرد و اختلافى در ميان علما نيست كه با وجود
عمو، پسرعمو ارث نمىبرد. پس با اين اجماع، روشن مىشود كه تنها
على عليه السلام علم را از پيامبر صلي الله عليه و آله ارث برده است و نه كس ديگر». 3 -
خصائص أميرالمؤمنين: 206/108، المستدرك على الصحيحين:
3/136/4633. 4 - خصائص الأئمّة: 75. 5 - كفاية الأثر: 124.