دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ

پس به شتاب، دور شديم و على عليه السلام نيز دور شد؛ امّا پيامبر خدا گفت: «اى على! بيا. هر آنچه در مسجد براى من رواست، براى تو نيز رواست. آيا خشنود نمى‏شوى كه براى من، به منزله هارون براى موسى باشى، جز در پيامبرى؟ سوگند به آن‏كه جانم در دست اوست، تو در روز قيامت با عصايت ـ كه از چوب تمشك است ـ، كسانى را از حوض من مى‏رانى، آن گونه كه شتر غريبه را از آب مى‏رانند. گويى كه جايگاه تو را نسبت به حوضم مى‏بينم». ¹

ر.ك: ج 9، ص 455 (همسانى حقوق وى با پيامبر خدا در مسجد وى) .

4 / 2 ـ 4

فتح خيبر

473.مناقب على بن أبى طالب ـ به نقل از جابر بن عبد اللّه‏ ـ: چون على بن ابى‏طالب عليه السلام از فتح خيبر باز آمد، پيامبر عليه السلام به او گفت: «اى على! اگر نبود [ بيم] اين كه گروهى از امّتم، درباره تو چيزى را بگويند كه نصرانى‏ها درباره عيسى عليه السلام گفتند، در حقّ تو سخنى مى‏گفتم كه بر هيچ گروهى از مسلمانان نمى‏گذشتى، مگر آن‏كه خاك زير پايت و باقى‏مانده آب وضويت را بر مى‏گرفتند و به آن دو، شفا مى‏جستند؛ امّا تو را همين بس كه براى من...، به منزله هارون براى موسى عليه السلام هستى، جز آن كه پيامبرى پس از من نيست». ²

4 / 2 ـ 5

هنگام تعيين سرپرست براى دختر حمزه

474.تاريخ دمشق ـ به نقل از عبد اللّه‏ بن جعفر ـ: چون دختر حمزه به مدينه آمد، على عليه السلام و جعفر و زيد، هر يك سرپرستى او را ادعا كردند. پيامبر خدا گفت:

1 -  تاريخ دمشق: 42/140/8525، و 42 / 139/8524، المناقب: 109/116.

2 -  مناقب على بن أبى طالب: 237/285، المناقب: 158/188، و 129/143.