است و هيچ يك از آنان قابل مقايسه با او نيستند، همان گونه كه هارون در ميان بنى اسرائيل چنين بوده است؛ در رواياتى كه در پى مىآيد، دقت كنيد:
امام على عليه السلام : خداوند ـ كه نامش مبارك باد! ـ ... پيامبرش را با من پشتگرم كرد و مرا به نصرت او گرامى داشت و با دانش او شرافت داد و حكمتهاى او را به من بخشيد و تنها مرا وصىّ او كرد و براى جانشينى در امّتش برگزيد.
پيامبر صلي الله عليه و آله در مجلس انبوه و مملوّ از مهاجر و انصار گفت: «اى مردم! على براى من، به منزله هارون براى موسى است، جز آنكه پيامبرى پس از من نيست». پس مؤمنان به يارى خداوند، سخن پيامبر صلي الله عليه و آله را فهميدند؛ زيرا مىدانستند كه من، نه برادر نسبى اويم ـ آن گونه كه هارون برادر موسى بود ـ و نه پيامبرم كه نبوّتم اقتضاى آن كند؛ بلكه اين، جانشين كردن من از سوى او بود، همانگونه كه موسى، هارون را جانشين خود كرد، آنجا كه مىگويد: «اخْلُفْنِى فِى قَوْمِى وَأَصْلِحْ وَلاَتَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ؛ جانشين من در ميان قومم باش و اصلاح كن و از راه مفسدان، پيروى مكن».
ابو خالد كابلى: به سرور عابدان، على بن حسين عليهما السلام گفته شد: مردم مىگويند كه بهترين مردم پس از پيامبر خدا ابو بكر، سپس عمر، سپس عثمان و پس از آنها، على عليه السلام است.
امام عليه السلام فرمود: پس با حديثى كه سعيد بن مُسَيّب از سعد بن ابى وقّاص نقل كرده است، چه مىكنند كه پيامبر صلي الله عليه و آله به على عليه السلام فرمود: «تو براى من به منزله هارون براى موسى عليه السلام هستى، جز آن كه هيچ پيامبرى پس از من نيست»؟ چه كسى در زمان موسى عليه السلام همچون هارون بوده است؟ 1 ابو هارون عبدى: از جابر بن عبد اللّه انصارى پرسيدم معناى گفته پيامبر صلي الله عليه و آله به
معانى الأخبار: 74 / 2.