اختلافى را ديدم [و حيرانم]. به چه فرمانم مىدهى؟ گفت: از اين دو چيز، دست مكش: كتاب خدا و بزرگ [ما]، على بن ابى طالب عليه السلام ؛ چرا كه شنيدم پيامبر خدا مىگويد: «اين (على)، نخستين كسى است كه به من ايمان آورْد و نخستين كسى است كه با من در روز قيامتْ مصافحه مىكند. او صدّيق اكبر است و اوست فاروقى كه حق و باطل را از هم جدا مىكند». 1
748.شرح نهج البلاغة ـ به نقل از ابو رافع ـ: در ربذه 2 پيش ابوذر آمدم تا از او خداحافظى كنم. چون خواستم بازگردم، به من و مردم همراهم گفت: به زودى فتنه مىشود. از خدا پروا كنيد و با بزرگ [ما]، على بن ابى طالب عليه السلام ، باشيد و از او پيروى كنيد؛ چرا كه من شنيدم پيامبر خدا به او مىگويد: «تو نخستين كسى هستى كه به من ايمان آوردى و نخستين كسى هستى كه روز قيامت با من مصافحه مىكنى. تويى صدّيق اكبر و تويى فاروقى كه حق و باطل را از هم جدا مىكند. تو مهتر مؤمنانى ـ و ثروت، مهتر كافران است ـ و تو برادر و وزير (دستْيار) منى و بهترين كسى كه پس از خود برجاى مىنهم، كه دَين (وام) مرا ادا و وعدهام را وفا مىكنى». 3
749.كمال الدين ـ به نقل از عبد الرحمان بن سمره ـ: گفتم: اى پيامبر خدا! مرا به راه نجات، هدايت كن. گفت: «اى پسر سمره! چون تمايلاتْ مختلف شد و آرا گوناگون گشت، با على بن ابى طالب باش، كه اوست امام امّتم و پس از من جانشينم بر آنان. او فاروقى است كه بدو، ميان حق و باطل، تميز مىدهند. هر كس از او درخواست كند، اجابتش مىنمايد و هر كس از او راهنمايى بخواهد، راهنمايىاش
1 - الأمالى، صدوق : 274/304، روضة الواعظين: 130، الأمالى،
طوسى: 250/444. 2 - رَبَذه ، يكى از روستاهاى مدينه در نزديكى ذات عِرْق است
كه تا مدينه سه روزْ راه پياده فاصله دارد. (معجم البلدان: 3/24) 3 - شرح نهج
البلاغة: 13/228، تاريخ دمشق: 42/42/8370، الأمالى، شجرى: 1/144.