يكى ديگر از موارد تحريف تاريخ ، در مسئله شراب خوردن وليد و حد خوردن اوست. طبرى در التاريخ و ابن اثير در الكامل، وليد بن عقبه را از طريق سلسله سند مشهور خود: «سَرى، از شعيب، از سيف بن عمر» تبرئه مىكنند و بر خلاف تمام متون تاريخى و مورّخان ـ كه وليد را به عنوان شرابخوار معرّفى كردهاند، او را پاك شمرده و كسانى را كه به شراب خوردن او شهادت دادهاند، متّهم به توطئه بر ضدّ او كردهاند و واقعيّت را چنين دانستهاند كه آنان در هنگام خواب ، وارد اتاق وليد شده و انگشتر او را در آورده و سپس نزد عثمان، بر ضدّ او شهادت دادهاند(!). عثمان نيز با اين كه علم به برائت وليد داشته، او را به حدْ محكوم كرده و جزاى شاهدان دروغين را به خداوند، حواله داده است(!).
طبرى و ابن اثير، مُجرى حد را سعيد بن عاص دانستهاند. 1 حال، اين گفته را با گفته ابو عُمر در الاستيعاب بسنجيد كه در ذكر احوال وليد بن عقبه مىگويد:
خبر نماز خواندن او با حالت مستى و گفته او به كوفيان، پس از آن كه نماز صبح را چهار ركعت خواند، مشهور است. راويانِ اين خبر، ثقه و مورد اعتمادند و آن را، هم محدّثان و هم مورّخان نقل كردهاند....
تاريخ الطبرى: 4/278271، الكامل فى التاريخ: 2/245 و246 .