دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ

مؤلفان: محمد محمدی ری شهری، محمدکاظم طباطبایی، محمود طباطبائی نژاد؛ مترجمان: عبدالهادی مسعودی، مهدی مهریزی، ابوالقاسم حسینی، جواد محدثی، محمدعلی سلطانی

جلد 3 -صفحه : 325/ 36
نمايش فراداده

گفتند: و در اين، چه حجّتى بر آنان است؟

گفت: «اگر امامت در ميان آنان بود، معنا نداشت كه پيامبر صلي الله عليه و آله برايشان سفارش كند».

سپس گفت: «قريش چه گفتند؟».

پاسخ دادند كه حجّت آوردند كه شجره (و از خاندان) پيامبرند.

گفت: «به شجره احتجاج كردند و ثمره (اهل بيت) را تباه ساختند». 1

959 .نثر الدُّرّ: على عليه السلام آگاه شد كه در روز سقيفه، انصار به قريش گفته‏اند: اميرى از ما باشد و اميرى از شما. پس گفت: «آيا گفته پيامبر خدا را به آنان يادآورى كرديد كه فرمود: سفارش مى‏كنم كه با انصار به نيكى رفتار كنيد؛ از نيكوكارشان بپذيريد و از بدكارشان در گذريد».

گفتند: و چه [حجّتى] در آن است؟

گفت: «چگونه امامت براى آنان باشد، در حالى كه درباره آنان سفارش مى‏شود؟ اگر امامت از آنِ ايشان بود، سفارش [ديگران] را به ايشان مى‏كرد [و نه سفارش ايشان را به ديگران]».

اين گفته به عمر بن خطّاب رسيد. او گفت: به خدا سوگند، اين نكته [در روز سقيفه [از ما فوت شد و اگر آن را ذكر مى‏كرديم، به دليل ديگرى نياز نداشتيم. 2

960 .خصائص الأئمّة: [على عليه السلام [درباره خلافت گفت: شگفتا! آيا مقام خلافت،

1 -  نهج البلاغة: خطبه 67، خصائص الأئمّة: 86 .

2 -  نثر الدرّ: 1/279 .