1743.امام على عليه السلام ـ از سفارش او به زياد بن نضر، هنگامى كه او را پيشاپيش سپاه به صفّين گسيل داشت ـ: بدان كه پيشروان سپاه، ديدهبانان آناند و ديدهبانها، پيشروان جاسوساناند. پس هنگامى كه از شهرهايت بيرون شدى و به دشمن نزديك گشتى، بى احساس خستگى، ديدهبان را به هر سو، بويژه شيار كوهها، لابهلاى درختان، كمينگاهها و هر جاى ديگر بفرست. تا دشمن بر شما شبيخون نزند و براى شما كمين نگذاشته باشند.
لشكر و قبيلهها را از صبح تا به شب، راه مَبَر، مگر براى آمادگى كه اگر حادثهاى رُخ داد يا امر ناگوارى به شما رسيد، پيشاپيش، خود را مهيّا كرده باشيد.
چون به دشمن رسيديد يا دشمن بر شما فرود آمد، لشكرگاهتان را برفراز بلندىها يا دامنه كوهها يا بين رودخانهها قرار دهيد تا براى شما پناه و براى دشمن، مانعى باشد؛ و نبرد را از يك سو و دو سو قرار دهيد، و ديدهبانها را بر ستيغ كوهها و