نبرد، سلاحش را بيفكند. خداوندبه هنگام ياد كردِ نماز خوف فرمود: «وَلْيَأْخُذُوآا أَسْلِحَتَهُمْ؛ و اسلحههايشان را برگيرند» و فرمود: «وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُم مَّيْلَةً وَحِدَةً؛ 1 آنان كه كفر ورزيدند، دوست مىدارند كه شما از اسلحهها و وسايلتان غفلت ورزيد كه ناگهان به شما هجوم آورند».
پس برترين كار براى آنان كه در جهاد به سر مىبرند، اين است كه اسلحه را به هيچ روى، از خود جدا مسازند. 2 ر.ك: ج 7، ص 100 (شهادت محمّد بن ابى بكر).
و ص 104 (اندوه امام).
1755.امام على عليه السلام ـ در توصيف نبرد ـ: آن كه فرصتى را از سوى دشمن ديد، هجوم بَرَد و فرصت را غنيمت داند، [البته [پس از محكم ساختن جايگاه خود؛ و هرگاه خواستهاش را [از هجوم [برآورد، به جايگاهش برگردد. 3
1756.وقعة صفّين: [در جنگ صفّين]، احنف بن قيس سعدى رو آورد و گفت: اى مردم عراق! به خدا سوگند، با اين مسئله، گردن خميدهتر از امروز، برخورد نخواهيد كرد. اينان، پردههاى حيا را از برابر شما برگرفتند و براى دين، نبرد نمىكنند، و استقامت نمىكنند، مگر از روى شرم. پس به پيش رويد.
گفتند: اگر امروز بتازيم، ديروز هم به پيش تاختيم. اى امير مؤمنان! شما چه مىگويى؟
1 - نساء، آيه 102. 2 -
دعائم الإسلام: 1/371. 3 - دعائم الإسلام: 1/372.