گردد» بود.
و شعار روز حديبيه، «بدانيد كه نفرين خدا بر ستمگران باد!» بود.
و شعار روز خيبر، يعنى روز قموص، 1 «اى على، بر آنان از روى بزرگى ببخش!» بود.
و شعار روز فتح [مكّه]، «ما بندگان خداييم، حقيقتاً حقيقتاً!» بود.
و شعار روز [نبرد [تبوك، «يا احد! يا صمد!» بود.
و شعار روز [نبرد [بنى ملوح، «بميران، بميران!» بود.
و شعار روز صفّين، «اى پيروزى الهى!» بود.
و شعار حسين عليه السلام ، «يا محمّد!» بود.
و شعار ما «يا محمد!» است. 2
1773.شرح نهج البلاغة ـ به نقل از سلام بن سويد، از امام على عليه السلام ، درباره عبارت «اللّه اكبر!» ـ: اين، آيه پيروزى است.
[سلام گويد:] «اللّه اكبر!»، شعار على عليه السلام بود كه در جنگها آن را بر زبان مىآورد و آنگاه يورش مىبرد، و به خدا سوگند، هركس را كه از او پيروى مىكرد يا با او دشمنى مىكرد، بر آبگاه مرگ مىرسانْد 3
1774.وقعة صفّين ـ به نقل از تميم ـ: على عليه السلام هرگاه به سوى پيكار حركت مىكرد، به هنگام سوار شدن، نام خدا را بر زبان مىآورد... آنگاه مىگفت: «اللّه اكبر، اللّه اكبر! خدايى جز خداى يگانه نيست و خدا بزرگتر است! اى خدا! اى يگانه! اى بىنياز! اى پروردگار محمّد! به نام خداوند بخشنده مهربان! نيرو و توانى جز از خداى برترِ بزرگ نيست. ستايشْ خدايى را كه پروردگار جهانيان است؛ بخشايشگرِ مهربان و صاحب روز جزاست. [بارالها! [تنها تو را مىپرستيم و تنها از تو يارى مىجوييم! بار خدايا! نيرو و قدرت ستمگران را از ما باز دار!». اين، شعار على عليه السلام در
1 - نام قلعهاى از
قلعههاى خيبر. 2 - الكافى: 5/47/1 ، بحارالأنوار:
19/163/1. 3 - شرح نهجالبلاغة: 5/177،
بحارالأنوار: 32/461/400 و: 100/37/35.